|
||||||||
Op 9-jarige leeftijd verhuisde Ruby Turner’s familie van Jamaica naar het Verenigd Koninkrijk. Haar muzikale carrière begon begin jaren 80 bij Alexis Korner en toen ze even later in die jaren op tour ging met Culture Club. In deze periode leerde ze zowel de hoogte- als dieptepunten van het artiestenleven kennen: uitverkochte zalen, slopende werktijden en het suitcase-tour-leven. Ze is dan ook te horen op de albums "Labor of Love" (1983) van UB40 en "From Luxury to Heartache" (1986) van Culture Club. In 1986 verscheen haar debuutalbum "Women Hold Up Half the Sky", dat door critici goed werd ontvangen en ook goed werd verkocht. Vlak hierna tekende ze bij Jive Records en verschenen er vier platen en een best-of-verzamelalbum. Haar daaropvolgende singles, "If You're Ready (Come Go With Me)" en haar sensationele cover versie van Etta James' "I'd Rather Go Blind"(1987) belandden in de r&b-charts en "It's Gonna Be Alright" uit het album Paradise (1989) werd een nr. 1-hit! Extra bijzonder: maar negen Britse artiesten gingen haar daarin voor. Ruby-on-a-roll! En Ruby bleef on-a-roll…want even later verscheen het album "The Motown Songbook" (1988), een plaat waarvoor ze samenwerkte met sterren als The Four Tops, The Temptations en Jimmy Ruffin. In de loop van de tijd werkte Turner samen met vele internationale sterren, waaronder Steve Winwood, Mick Jagger, Jools Holland, Seasick Steve en vele andere. Maar misschien wel de grootste ster waar ze mee werkt is Jools Holland. In zijn r&b-orkest is ze een van de main singers, ze maakten samen een aantal heerlijke platen en traden op voor de Queen tijdens het Diamond Jubilee Concert in Buckingham Palace. "Love Was Here" is ondertussen haar 20ste soloalbum en is eentje die ze altijd al heeft willen maken, met invloeden als BB King, Ry Cooder en Reverend Al Green. Het is een bluesy, soulvol, R&B prachtplaat geworden, maar wat dit album zo bijzonder maakt is de kwaliteit van de productie, de emotionele diepgang van de songs en de intimiteit die de kleine groep van achtergrondmuzikanten creëert. Deze eigenschappen bieden het perfecte platform voor Turner's adembenemende vocalen van virtuoos bereik, intensiteit en timbre, een zangeres aan de top van haar carrière. Het openende "Got To Be Done", viert een positieve gemoedstoestand, het optimisme dat doorgaat met "Don't Cry over Yesterday", de zacht gesproken verzen die contrasteren met de krachtige crescendo's van het koor en de orgelbegeleiding. "Won't Give You My Heart To Break" ziet Turner in een uitdagende stemming en wil hierbij niet toestaan dat iemand haar hart breekt of haar voor gek zet: "...You can’t pull the wool over my eyes/I know your every disguise my dear..." de woorden versterkt door Nick Atkinson's doordringende empathische gitaarintermezzo's. "Under Your Sky," met zijn weelderige slidegitaar en aangrijpende teksten, is pure nostalgie naar de Caribische blauwe hemel en de turquoise zee van Ruby's jeugd. In de meest bluesy titeltrack "Love Was Here", hoor je haar beschouwingen over de liefde, en is ook prachtig geschreven, zoals alle 10 nummers, door Turner, Nick Atkinson (gitaar) en Kat Eaton (backing vocals). "Make You Happy" is zowel vrolijk als opbeurend met Ruby's koele sensuele stem en passende atmosferische toetsen van de multitalent Joe Glossop. Het prachtige arrangement van "Runaway", met zijn meeslepende harmonieën en dynamische ritmes - dit laatste met dank aan de uitstekende bassist Jeremy Meek en drummer John Blease - zet de toon om terug te keren naar een gelukkiger en eenvoudiger leven. Woede en frustratie zijn duidelijk zichtbaar in Turner's stem op "A Better Way" als ze waarschuwt dat de geschiedenis zich herhaalt en pleit: "...Why don’t we listen to each other/Instead of shouting louder?...". Het daaropvolgende "Why Didn't We Try" is een ander blues-geïnspireerd liedje, deze keer van herinnering en spijt, dat aan de hartsnaren trekt. Glossop's nadrukkelijke piano-akkoorden die Ruby's angst aanvullen om de ondraaglijke spanning van het climactische einde te creëren. Een bonus track is het etherische "Chasing Love", de soundtrack van de film "The Host", waarbij het gitaarspel de gevoelens van Turner verhoogt van ..."Chasing love, losing love / Dying for love..." is werkelijk een mooie afsluiter van dit album. En zoals ze zelf zegt, "it's the one I’ve always wanted to make", hier kan ik niet tegenin gaan, als soul jouw ding is, zou je moeilijk te vinden zijn voor een betere verzameling van Ruby's gepassioneerde ballads en opzwepende grooves.
|
||||||||
|
||||||||